گیتار مقدس و عشق الکی

نام:سکوت*نام خانوادگی:تنهای*مهل سکونت:بیا بان عشق*دوره مهکومیت: تا آخر......*مدت مهکومیت: نا معلوم*هکم صادره:سوختن و ساختن

گیتار مقدس و عشق الکی

نام:سکوت*نام خانوادگی:تنهای*مهل سکونت:بیا بان عشق*دوره مهکومیت: تا آخر......*مدت مهکومیت: نا معلوم*هکم صادره:سوختن و ساختن

معشوق

عشق

 
 
 

 عشق،عشق می آفریند      عشق زندگی می بخشد
         زندگی
رنج
به همراه دارد
              رنج
دلشوره
می آفریند
                  دلشوره
جرات
  می بخشد
                     جرات
،اعتماد
به همراه دارد
                           اعتماد
امید
می آفریند
                               امید
زندگی
می بخشد
                                    زندگی
عشق
می آفریند                                             

عشق، عشق می آفریند

 

پرنده

جون پناه ...

ای پرندای مهاجر ای همه شهوت رفتن فاصله قد یک دونیاس بین دونیای تو با من تو رفیق شاپرک ها من تو فکر گلمونم تو پی عطر گل سرخ من حریص بوی نورم دونیای تو بی نهایت همه جاش مهمونی نور دونیای من یک کف دست روی سقف سرد یک کوه من دارم تو آدمک ها میمیرم تو برام از پرییا قصه میگی من توی حیله وحشت می پوسم تو برام از خنده چرا قصه میگی کوچه پس کوچه خاکی در و دیوار شکسته آدمهای روستای با پاهای پینه بسته پیش تو یک عکس تازس باسه آلبوم قدیمی یا شنیدن یک قصص از یک عاشق قدیمی ای پرندی مهاجر ای همه شوق پریدن خستگی یک کول بار روی رخوت تن من مثل یک پلنگ زخمی پر وحشت نیگاهم میمیرم اما هنوزم دومبال یک جون پناهم ...  
 

          

کلا

هــــــــــــــــــمرازه عشــــــــــــق * -*عشــــــــــق الکــــــــــــــــــی *-*

گــــــــــــــــــروه گیتــــــــــــــــــار مقـــــــــــــــدس ***  

 

آســـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــمان مـــــــــــــــــــقدس ***

 

 

{(امید به فردا)}

تو رو خواستن اشتباه بود تو رو دیدن گناه بود

دلم از گناه نترسید که وجودت چون پناهم بود

منو عشق و عاشقیهام به کنار منو قلبم مثله دریام به کنار

                       منو امید به فردام به کنار

پول

اسکناس و پول توانا بود هر که دارا بود؛ ز ثروت دل پیر برنا بود.... پر قو بود پول را رختخواب، هنر رختخوابش مقوا بود... همه سهم استاد دانشکده؛ پشیزی حقوق و مزایا بود.... فقان سهم مردم ز نان و لباس؛ از آن سوی ویترین تماشا بود... کدامین کس از شاعری برج ساخت؛ کدامین کس از شعر دارا بود.... از این پس پدر زیر خرج گران؛ بزاید.... برش کار ماما بود... از این پس پسر مینویسد دگر... هر آن کس که نان داد؛ بابا بود.... توانا بود هر که دارا بود؛ ز ثروت دل پیر برنا بود....

یادت اومد

یمعرفت یادت میاد{مجتبی قلوزی}

 

              یادت میاد گفته بودی از بره من سفر نکن

                                                                   یا اگه رفتی سفر از کوچمون گذر نکن

             یادت میاد گفته بودی که دریا رو دوست میداری 

                                                                  هر وقت که میری منو به یاد میاری

             یادت میاد گفته بودی هر چی گله شقایقه

                                                                  میکارمش تو باغچمون به یاده هر چی عاشقه

             یادت میاد گفته بودی اگه من یه روز برم

                                                                 حتی اگه تو هم نخوای من تو رو با خودم میبرم

             یادت میاد گفته بودی که عاشقا پیر نمیشن

                                                                  حتی اگه پیر بشه از عاشقی سیر نمیشن

             یادت میاد گفته بودی لهجه قشنگمو دوست داری

                                                             هر وقت که غروب میشه اون لهجه رو به یاد میاری

             یادت میاد گفته بودی که منو تو خوابت میبینی

                                                                   اگه که خوابت نبره تا فردا تو فکرم میشینی