ای مرحم دل زار من غم دلم را فقط به تو می گویم که دل دار منی؟
چون در غم و شادی من تو یار منی؟
وجز گل روی تو یاری را در دو جهان ندارم به چه
کسی گویم که تو سر چشمه آزار منی؟
من به جز تو به درد دل کسی روی نیاورم چون تو یار و مدد کار منی؟
من بهشت نمی خواهم تو بهشت دنیای منی؟
عاشقم و سوخته دل که تو طبیب و دلدار منی؟
ای محبوب من به عشق تو تشنه ام و به یاد تو دچار؟
چه مرا بپذیری چه نپذیری در قلعه غم تو پایدارم؟
چون به حق که توی مراد دل خانه من.
جنون ...
تو در جان منی من کم ندارم
تو ایمان منی من غم ندارم
اگر درمان توی دردم فضون باش
اگر معشوقی سهمم جنون باد